Elsku Sara.

Nú þegar hálft ár er liðið frá því að ég kynntist þér langar mig að segja þér frá mínum bata. Málið er nefnilega það að ef ég hefði ekki kynnst þér á versta tíma lífsins stæði ég ekki þar sem ég er í dag. Í dag er ég framar sjálfri mér á allan máta. Algjörlega óvænt kynnist ég þér og þínum fræðum. Ég get ekki sagt að batinn hafi komið hægt og bítandi því að eftir að hafa hitt þig og farið að hlusta reglulega á efnið þitt gerðust hlutirnir mjög hratt. Eftir viku fann ég mun og eftir mánuð var ég komin á allt annan stað án þess að gera nokkuð annað en að fylgja þér. Mér fannst reyndar þá að ég væri komin með fullan bata, en eftir því sem lengra líður hef ég áttað mig á því að fylgja þér daglega gefur mér nýja lífssýn og hvetur mig til dáða á hverjum degi ásamt því að kenna mér að stíga skrefin fram á við þó eitthvað bjáti á. Nú er ég farin að gera alla þá hluti sem ég ekki gat gert áður og veit að hver dagur á eftir að efla mig og styrkja í vegferðinni til betra lífs. Í kjölfarið hef ég leitað mér allskonar hluta til eflingar og sé nú að ég get gert hvað sem er, laus við kvíða, minnimáttarkennd og vantrú á lífið. Ég er minn gæfusmiður héðan í frá og minn eiginn sigurvegari. Ég hef leitast við að segja fólki í kringum mig frá þér og þinni lífssýn og vildi svo geta ráðlagt öllum að hræðast ekki að legga af stað og taka þátt því það skilar sér margfallt á lífsleiðinni.  

Guðný Birna Rosenkjær

Jenný fékk loksins frelsi frá krónískum verkjum í hálsi, höfði og hnakka og kvíða eftir 30 ára stöðuga baráttu. Segir söguna sína í eftirfarandi umsögn. 

Sjálf hafði ég verið að berjast við króníska verki í hnakka og hálsi í yfir 30 ár eða frá því ég var 17 ára gömul.

Ég lenti í minniháttar bílveltu og hef verið að glíma við þetta alla tíð síðan. Ástandið hefur verið mjög misjafnt en hefur haft gríðarleg áhrif á mig í öllu mínu daglega lífi, heimilislífi og vinnu. Verkir, þreyta og kvíða ástand sem hefur hlotist af því að vera stöðugt að velta fyrir mér hvernig dagarnir verða, hafa ekki orku í að vera fullkomnlega til staðar og þar fram eftir götunum.

Það þekkja það sjálfsagt flestir sem eru að glíma við viðvarandi króníska verki og vonleysið er mikið. Ég hef prófað flest undir sólinni við verkjum, gengið á milli lækna án þess að skýring finndist annað en það að ég hafi mögulega farið illa í slysinu. Ég hef farið til kírópraktora, í nálastungur, nudd. Ég hef sennilega prófað flesta kúra í mataræði hugsaða til að minnka bólgur í líkamanum.

Ég hafði samband við Söru eftir að ég hlustaði á viðtal við hana og óskaði eftir tíma í dáleiðslu. Þessi elska hringdi í mig og við áttum gott spjall, virkilega faglegt og spurningar sem ég átti ekki endilega von á. Forsendan fyrir því að fá tíma var að klára námskeiðið sem hún býður upp á, hlusta á dáleiðslur og fyrirlesta.

Ég var ekkert sérstaklega spennt fyrir því, hef unnið mjög mikið í sjálfri mér og er vel lesin á þessu sviði. EN….námskeiðið var ekki síst það sem gerði kraftaverkið, meðvitundin sem kviknaði við það að hlusta á fyrirlestrana og fylgja fyrirmælum þessa námskeiðis styrkti mig í raun enn frekar í þeirri vinnu sem ég hafði þegar gert og ekki síst þeirri hugsun að það þarf hugarfars breytingu til að breyting verði.

Ég tók tvo tíma hjá Söru. Annar var meira og minna hugsaður fyrir verkina, og sá seinnitók á kvíðanum þar sem hann var enn að hamla mér. Kvíðinn minn var að valda þessu króníska ástandi en ekki það sem hafði hent mig 17 ára gamla. Ég nærði verkina hinsvegar með stífleika út af kvíðanum.

Eftir seinni tímann get ég sagt að ég hef sennilega aldrei verið afslappaðari en ég í dag og fyrir vikið er ég svo að segja verkjalaus.

Ég er mjög passasöm með hugarfarið og nota bæði krafthugsanir og endurskoða það sem er að fara í gegnum hugann til að passa upp á að lenda ekki í þessu stífa ástandi aftur og inn í verkja spíralinn sem ég var í sl.ár.

Kvíðinn sem ég er búin að berjast við í öll þessi ár er horfinn, eitthvað sem ég hefði ekki trúað að gæti gerst.

Ég hef farið á hnefanum í gegnum lífið og því meira og minna stíf upp i hnakka og háls. Þrátt fyrir að vera svo meðvituð um sjálfa mig, tilfinningar mínar og viðhorf og verandi jákvæð manneskja og skýr, þá var þetta eitthvað sem ég náði ekki að vinna á sjálf.

Tengin á milli hugar og líkama er svo miklu meiri en okkur grunar.

Elsku Sara, þúsund þakkir fyrir að hafa styrkt mig enn frekar í minni sjálfs vinnu, takk fyrir að hafa opnað augu mín fyrir að allt er í mínum höndum. Og takk fyrir að vera sú hlýja manneskja sem þú ert. Sagan mín er svo lík þinni að svo mörgu leiti og það að þú gefir af þér til okkar með þinni reynslu er mikil gjöf.

Ég mæli innilega með því fyrir alla að koma til þín og fá betri innsýn í undirmeðvitundina.

Kærar þakkir til þín frá mér.